Paestum - starożytne miasto, rozciąga się na rozległej nizinie, ok. 50 km na południowy wschód od Salerno. Okoliczna ludność trudni się tu głównie hodowlą bawołów, dających mleko na sporą część wytwarzanego na południu sera mozzarella.
Paestum, czyli Poseidonia, zostało założone przez Greków z Sybaris w VI wieku p.n.e., a w 273 roku p.n.e. skolonizowane przez Rzymian, którzy zlatynizowali jego nazwę. Kolejne kataklizmy, nawiedzające miasto aż do IX stulecia (przede wszystkim epidemie malarii oraz najazdy Saracenów), zdziesiątkowały ludność. Opuściła ona w końcu nieprzychylne miejsce, zarosłe z czasem przez gęsty las. Dopiero w XVIII wieku, podczas budowy drogi, odkryto osadę ponownie. Dziś jest to pustynne, otwarte miejsce, pełne bezkształtnych ruin i tylko trzy świątynie ze złocistego kamienia pozostały w miarę nienaruszone - należą do najlepiej zachowanych doryckich budowli sakralnych w Europie.
W najlepszym stanie znajduje się świątynia Neptuna, zbudowana około 450 roku p.n.e. Brak jej jedynie dachu i części wewnętrznych ścian.
Ze świątyni Hery, wzniesionej mniej więcej sto lat wcześniej, zachowały się podwójne rzędy kolumn.
Świątynia Ceres (na północnym krańcu miasta) była nawet przez jakiś czas wykorzystywana jako kościół chrześcijański - obecnie nie można jednak jej zwiedzać.
W muzeum (po drugiej stronie drogi) można zobaczyć różne znaleziska z Paestum i okolicy, w tym zestaw starogreckich metop, przedstawiających głównie brutalne sceny walk i polowań, a pochodzących z innej świątyni u ujścia rzeki Sele, kilka kilometrów na północ. Z pozostałych eksponatów warto zobaczyć ceramikę z IV w.n.e. oraz malowidła nagrobne (z tyłu budynku). Jedne z nich, pochodzące z tzw. "Grobu Nurka", odznaczają się wdziękiem i naturalizmem, stanowiąc prawdopodobnie jedyny zachowany przykład ściennego malarstwa greckiego.