Parma uchodzi za miasto o najwyższym standardzie życia w całych Włoszech. Niespieszne tempo życia, mnogość restauracji i ogólny klimat prowincjonalnego dostatku składa się na przyjemną, choć nieco mdłą atmosferę, którą łatwiej docenić, jeśli przyjechało się z Południa. Wizyta w operze może być prawdziwym przeżyciem - widownia uchodzi za jedną z najbardziej wymagających po La Scali. Natomiast wśród dzieł sztuki w mieście znajduje się spuścizna dwóch czołowych artystów renesansowych - Correggia i Parmigianina.

Sercem miasta jest Piazza Garibaldi z mnóstwem kawiarni. Do placu przylega Palazzo del Governatore, za którym wznosi sie renesansowy kościół Madonna della Steccata, do którego budowy wykorzystano ponoć projekt bazyliki Św. Piotra Bramantego. Wewnątrz są freski wielu XVI-wiecznych malarzy, wśród nich Parmigianina.
Niedaleko stąd, 5 minut drogi, znajduje się stare centro episcopale, a w nim piękna, XI-wieczna Katedra (Duomo) w stylu lombardzko-romańskim. Obok wcześniejszych prac Parmigianina w południowym transepcie, na uwagę zasługuje "Wniebowzięcie" w kopule głównej. To ukończone w 1534 roku dzieło należy do najsławniejszych w spuściźnie Correggia. Przed wyjściem z Duomo warto zwrócić uwagę na umieszczony na zachodniej ścianie południowego transeptu relief z 1178 roku: "Zdjęcie z krzyża", dzieło architekta Antelami. Inną, ważniejszą pracą tego architekta jest ośmiokątne Baptysterium katedry.
Kolejną pracę Correggia - fresk "Wizja Św. Jana na Patmos" - znajdziemy na kopule kościoła San Giovanni Evangelista, za katedrą. Sąsiedni budynek mieści XIII-wieczną aptekę z zachowanym średniowiecznym wnętrzem.
Największym zabytkiem Parmy jest jednak Palazzo della Pilotta, którego budowę rozpoczął w XVI wieku Alessandro Farnese. Jako papież Paweł III przyłączył on Parmę i Piacenzę do państwa papieskiego. Wewnątrz znajduje się główna galeria sztuki w Parmie, Galleria Nazionale, obejmująca kolejne prace Correggia i Parmigianina oraz wybitne płótna Carracciego - "Śmierć Marii" i "Apostołowie u grobu" - zawieszone na suwnicach u szczytu budynku, obezwładniające swym ogromem.
Po drugiej stronie rzeki, naprzeciw Palazzo della Pilota, rozciąga się Parco Ducale, założony w XVIII wieku wokół XVI-wiecznego pałacu Palazzo Ducale, wybudowanego dla Ottaviana Farnese.