Bolonia , stolica Emilii-Romanii, przeżyła w latach osiemdziesiątych boom gospodarczy. Przemysł komputerowy przyniósł widoczne bogactwo dla miasta pełnego starych, ceglanych pałacy i otoczonych portykami skwerów. Dawniej miasto było znane głównie ze swej kuchni, bez wątpienia najbardziej urozmaiconej w kraju, i oczywiście ze swych inklinacji politycznych. "Czerwona Bolonia" stanowiła od końca II wojny światowej fortecę i duchowe centrum partii komunistycznej. Nieprzypadkowo więc właśnie tutaj w 1980 roku ugrupowania faszystowskie wysadziły w powietrze dworzec kolejowy, co było najbardziej brutalnym aktem terrorystycznym od czasów wojny.
Bolonia jest jednym z najpiękniejszych włoskich miast. Układ centrum miasta pochodzi ze średniowiecza, z wielkim Piazza Maggiore na środku i odchodzącą promieniście serią ulic, z domami z czerwonej cegły, krytymi dachówką i ozdobionymi balkonami. Zabytków i ciekawostek starczy na wiele dni zwiedzania, lecz miasto jest pociągające samo w sobie.
Bolonia, miasto zwane "la Dotta" (uczona - taki przydomek zyskało miasto, kiedy w X i XI wieku przyczyniło się do rozstrzygnięcia sporów między papieżem a cesarzem rzymskim) to siedziba najstarszego uniwersytetu w Europie, Alma Mater Studiorum, który został wybudowany w XI wieku przez cesarza Fryderyka Barbarossę. Uniwersytet przyciąga do miasta wielu młodych ludzi, nadając miastu wspaniałego blasku i kultury. Uczelnia i oświecone władze miejskie dbają, by zawsze działo się tu coś ciekawego (teatr, muzyka, doskonały festiwal letni), a scena kawiarniano-barowa należy do najbardziej ożywionych w całych Włoszech.
Uniwersytet boloński był bardzo popularny wśród Polaków, którzy stanowili zapewne wesołą kompanię, a dziś dostojni i zatroskani losem Ojczyzny spoglądają na nas z portretów: arcybiskup gnieźnieński Wincenty Kadłubek, poeta Andrzej Krzywicki, astronom, historyk, a później sekretarz Zygmunta Starego Bernard Wapowski, prekursor polskiej medycyny Wojciech Oczko, czy Mikołaj Kopernik (popiersie astronoma, dłuta Jadwigi Bohdanowicz, znajduje się obok wejścia do Aula Magna). Lista naszych rodaków, których gościła ta szacownia uczelnia nie obejmuje wyłącznie studentów. Wykładali tutej profesorowie słynnej krakowskiej szkoły matematyki i astronomii, a w latach 1284-1348 rektorem uniwersytetu był Jan Polak. Dostępna jest również biblioteka na piętrze, gdzie w 1879 roku powstała Akademia Historii i Literatury Polskiej i Słowiańskiej im. A. Mickiewicza, która w ostatnich latach wznowiła działalność, dzięki staraniom prof. Ryszarda Lewańskiego.
Spośród starych sal uniwersyteckich najciekawsza jest Teatro Anatomico (dostępna do zwiedzania), oryginalna sala sekcyjna wydziału medycznego. Rzędy miejsc otaczają osobliwy fotel profesorski z baldachimem wspartym na figurach, zwanych "gli spellati" (odarci ze skóry). Na sekcje, niezbyt liczne z powodów kościelnych zakazów, przychodzili artyści i mieszczanie, traktując je nie tylko jako okazję do studiów anatomicznych, lecz także jako imprezę towarzyską. Na terenie dzielnicy uniwersyteckiej znajduje się też Museo di Anatomia Umana. Jest to dziwne miejsce, lecz szkoda byłoby wyjeżdżać z Bolonii, nie zobaczywszy sensacyjnych, jednocześnie pięknych i odpychających rzeźb woskowych, które do XIX wieku wykorzystywano w czasie demonstracji medycznych. Granica między sztuką i nauką nie była ściśle określona i w początku XVIII wieku bolońskie warsztaty wytwarzały figury, które były czymś więcej niż tylko pomocami klinicznymi. Na przykład, z warsztatu Mazzolini pochodzi autoportret z sekcją mózgu, na którym do odciągniętej do tyłu skóry głowy przymocowane są kępki włosów. Kolejne wystawione w szklanych gablotach, onieśmielające figury przypomijają klasyczne rzeźby.
W Bolonii nie zabraknie też atrakcji dla miłośników oglądania bardziej konwencjonalnych kolekcji muzealnych. Warto wymienić: Museo Marandi w Palazzo Comunale - poświęcone życiu i twórczości jednego z najznamienitszych malarzy włoskich XX wieku, Museo Civico Archeologico - z wartościowym zbiorem zabytków egipskich i rzymskich oraz z najlepszym (poza Lacjum) działem etruskim, Pinacoteca Nazionale - prezentująca głównie, choć nie wyłącznie, płótna artystów bolońskich, Museo Civico Medievale e dal Rinascimento - eksponujące zbroje, ceramikę, liczne grobowce i popiersia papieży i innych dygnitarzy oraz rzeźbę Madonna ze świętymi Jacopa della Quercii, czy wreszcie Specola (obserwatorium) i Museo di Astronomia, w którym eksponowane są XVIII-wieczne przyrządy i fresk przedstawiajacy firmament, namalowany 70 lat po uwięzieniu Galileusza za heretyckie poglądy na temat kosmosu.