Jest to jeden z czterech fresków umieszczonych na sklepieniu kościoła dolnego ponad samym ołtarzem i przedstawiających alegorie cnót. Widzimy tu alegorię cnoty Posłuszeństwa. W domu kapituły klasztornej Posłuszeństwo pełni przewodnią rolę nad dwoma obserwatorami, dwu-twarzową Rozwagą (Prudentia) i cichą Skromnością (Humilitas). Posłuszeństwo nakazuje ciszę i zakłada jarzmo mnichowi, który przed nim klęczy. Franciszek, który stoi na dachu budynku jak zjawa pomiędzy dwoma klęczącymi aniołami, także niesie takie jarzmo. Rogatemu centaurowi, który stanowi ucieleśnienie Arogancji, odmówiono wejścia. Interesująca wydaje się postać Rozwagi, która swoją podwójną twarzą widzi zarówno przeszłość, jak i przyszłość. Wyciąga lustro, jako symbol wiedzy, w kierunku klęczącego mnicha.
Autorstwo fresku jest dyskusyjne. Niektórzy obraz przypisują Giottowi, lecz obecnie często uważa się go za dzieło jednego z całej armii nieznanych artystów religijnych.