Jest to jeden z czterech fresków umieszczonych na sklepieniu kościoła dolnego ponad samym ołtarzem i przedstawiających alegorie cnót. Widzimy tu alegorię cnoty Czystości. Do dobrze ufortyfikowanego zamku tylko aniołowie mają wstęp. Żeby tam dotrzeć musi być przebyta długa droga. Na wzgórze podchodzą reprezentanci trzech odłamów klasztoru franciszkanów. Oni także, jak pokazano na środku obrazu, będą umyci i ubrani przez aniołów. Po drugiej stronie widzimy ekstremalnie żywe i dziwaczne postacie demonów zrzucane do przepaści. Są tu: Niemoralny (Immunditia) z głową dzika, Namiętność (Ardor) z płomienistą głową i Miłość (Amor) ze szponiastymi stopami i sercami wokół postaci.
Autorstwo fresku jest dyskusyjne. Niektórzy obraz przypisują Giottowi, lecz obecnie często uważa się go za dzieło jednego z całej armii nieznanych artystów religijnych.