Mapa interaktywna Półwyspu Sorrento
PŁW. SORRENTO:   Castellammare - Vico Equense - SORRENTO - Massa Lubrense - Santa Agata sul Due Golfi - POSITANO - Praiano - Furore - Grotta di Smeraldo - Conca dei Marini - Agerola - AMALFI - Atrani - Ravello - Minori - Maiori - Erchie - Cetara - Vietri sul Mare - Cava dei Tirreni - SALERNO
Nasz pobyt - Galeria zdjęć Zapraszamy do galerii zdjęć. - Nasze zdjęcia Zapraszamy do naszych zdjęć.
Amalfi
Amalfi położone jest w szerokiej rozpadlinie na nadmorskich skałach. Jest to największe i najciekawsze miasto na południowym wybrzeżu Półwyspu Sorrento, na tzw. Costiera Amalfitana, oraz popularny kurort, z tradycjami sięgającymi epoki edwardiańskiej, kiedy to brytyjskie klasy wyższe chętnie spędzały tu zimę. Z Amalfi pochodzi Flavio Gioia, domniemany wynalazca kompasu.
Miasto podobno założyli w IV wieku pewni rozbitkowie rzymscy. Odkrycia świadczą o tym, że teren ten mógł być zamieszkały od czasów Cesarstwa Rzymskiego. Żeglarskie zdolności mieszkańców Amalfi doprowadziły do więzi z innymi republikami morskimi i rozwoju handlu z krajami basenu Morza Śródziemnego. Amalfi - katedra Cenne było też to, że Republika Amalfi posiadała swój własny kodeks morski i kuła własne monety. Sławę jej przyniosła stocznia morska, w której budowano okręty również dla innych krajów. W roku 849 okręty Republiki Amalfi, wspólnie z flotami Neapolu i Gaety, pokonały pod Ostią Saracenów, którzy już szykowali się do ataku na Rzym. W XI wieku Amalfi osiągnęło szczyt swojej potęgi i handlowało wtedy z całą resztą świata. W tym okresie mieszkańcy Amalfi budowali kościoły i hospicja, także w dalekiej Jerozolimie, gdzie Gerardo Sasso da Scala założył zakon przekształcony potem w Zakon Rycerzy z Rodos, a następnie w Zakon Rycerzy Maltańskich. Ostatecznie Republika Amalfi została w 1131 roku podbita przez Normanów, a miasto zburzone podczas trzęsienia ziemi w 1343 roku. Do dziś jednak można znaleźć pamiątki dawnej świetności. Bielone dziedzińce i alejki odznaczają się sędziwym urokiem, dzięki czemu przyjemnie się tutaj spaceruje.
Amalfi - Chiostro del Paradiso Wznosząca sie u szczytu schodów katedra dominuje nad rynkiem, a na szczycie jej krzykliwie zdobionej fasady, znajduje się typowa dla tego regionu kopuła z glazurowanych kafelków. Brązowe drzwi kościoła pochodzą z Konstantynopola i datują się na 1066 rok. W przebudowanym po wielokroć wnętrzu panuje melanż stylu saraceńskiego z romańskim, a najważniejszą relikwią jest ciało Św. Andrzeja pochowane w krypcie. Najbardziej atrakcyjną częścią budynku są krużganki klasztoru, zwanego Chiostro del Paradiso (Rajski Klasztor) o dziwnie arabskim klimacie, z bielonymi łukami i palmami. Najciekawszym eksponatem przylegającego do klasztoru niewielkiego muzeum jest XVIII-wieczna lektyka z Macau, używana przez biskupa Amalfi.
W Museo Civico w ratuszu, w pobliżu katedry, wystawiono oryginalną Tavoliere Amalfitana, księgę praw morskich, obowiązujących w Republice i na całym Morzu Śródziemnym do 1570 roku. Na nabrzeżu stoi Arsenał - świadectwo militarnej potęgi Republiki Amalfi. Idąc w przeciwnym kierunku główną Via Genova, można dojść do wąwozu prowadzącego do Doliny Młynów, Valle dei Mulini, niegdyś centrum przemysłu papierniczego, produkującego wysokiej jakości papier. Dziś niewiele tu można zobaczyć, i choć nazwa brzmi zachęcająco, trudno natrafić na pracujący młyn.

Nasz pobyt - Galeria zdjęć Zapraszamy do galerii zdjęć. - Nasze zdjęcia Zapraszamy do naszych zdjęć.